De wetswijziging waarbij de Wet Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting die per 1 april inging, had als bijeffect dat er nu beter inzicht gaat ontstaan over de aantallen kinderen die per donor zijn geboren.
Voorheen werd door de stichting (SDKB), die donorgegevens beheerde, in de databases gezocht op naam van de moeder, maar door de wetswijziging is er een proces in gang gezet om het maximum aantal kinderen per donor te registreren. Voor het eerst ontstaat er bij de CDKB, voorheen SDKB, nu een beeld hoeveel kinderen er per donor zijn verwekt. Dat blijkt bij een aantal donoren veel meer dan de ooit toegestane, en met de donor afgesproken, maximum van 25 kinderen (of 12 gezinnen). Helaas zijn alle klinieken in de fout gegaan, is onze indruk.
Priamos roept de klinieken op om alle getroffenen van de overschrijdingen actief te benaderen met de juiste informatie over deze overschrijdingen.
Naar de oorzaken kunnen wij nu slechts gissen. We denken dat het helpen van kinderloze mensen een grote rol heeft gespeeld. Maar financiële belangen hebben misschien ook een rol. Sommige mannen zijn nu eenmaal zeer vruchtbaar, daardoor ook goed inzetbaar als donor. En wensouders zijn bereid om grote financiële offers te doen. Wij denken dat de groep mannen die bewust veel nakomelingen willen, en ook gelogen hebben tegen de klinieken, een bijdrage hebben geleverd aan de overschrijdingen. Maar binnen Priamos zijn er mannen bekend voor wie dit zeker niet gold en die weten dat zij vader zijn van vele tientallen nakomelingen ondanks alle afspraken.
Priamos praat mee met andere organisaties en het ministerie van VWS om de belangen van de donoren te verwoorden.
Priamos vindt het belangrijk dat donoren actief worden benaderd en de werkelijke aantallen nakomelingen te weten komen. Er zijn grote medische fouten gemaakt, en de donor hoort dit te weten om zich te kunnen voorbereiden.
Het hebben van veel nakomelingen is voor sommige donoren een grote last.
Want hoe ga jij voldoende ruimte geven aan al je kinderen?
En als kinderen het niet van elkaar weten, is de kans op consanguiniteit (= kind krijgen met een naaste verwant) in de toekomst te groot.
Ooit is berekend dat 25 een goed maximum is, maar meer nakomelingen van één donorvader vergroot de kans dat donorkinderen van dezelfde donor elkaar tegenkomen en een gezin stichten.
Priamos roept de overheid op om snel actie te ondernemen:
– Donoren en donorkinderen moeten ingelicht worden over de overschrijdingen
– Het gebruik van internationale spermabanken moet worden beperkt. Ook daar gaat het probleem van overschrijdingen over een paar jaar spelen.
– De klinieken te wijzen op hun verantwoordelijkheid om betrokkenen goed te begeleiden. En de klinieken daarvoor de benodigde financiën toe te kennen.
Priamos roept alle donoren, ook zij die voor 2004 anoniem doneerden, op om zich vindbaar te maken voor de donorkinderen, juist ook als je weet dat er overschrijdingen zijn geweest. Veel donorkinderen hebben vragen over hun herkomst die alleen de donor kan beantwoorden.
Priamos roept alle ouders op om hun kinderen voor te lichten over hun genetische herkomst. Beter laat dan nooit. En de kinderen horen het liever van hun ouders, dan van een ander. Eerlijkheid is altijd te verkiezen boven het dragen van een geheim. De onvruchtbaarheid van een man is vaak met schaamte omgeven, terwijl dat helemaal niet nodig is. De donoren van Priamos zien hun vruchtbaarheid als een cadeautje van de natuur, iets waar ze niet trots op zijn en waar ze niets voor hoefden te doen. Donoren hebben daarom kinderloze mensen belangeloos geholpen om hun grootste wens te vervullen.
Priamos heeft al een bijeenkomst gepland voor donoren in Den Dolder op zaterdagmiddag 10 mei. Wil je andere donoren ontmoeten, geef je dan op: meeting@priamos.nl
Een keer met ons praten, of deelnemen aan een van onze online bijeenkomsten kan ook, stuur ons een berichtje op: info@priamos.nl